Καλλιτέχνες, δημιουργοί και εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων στο Θέαμα – Ακρόαμα, σημαίνουμε συναγερμό! Βρισκόμαστε στα όρια της επιβίωσης. Αρκετοί από εμάς κάτω και από αυτά. Οι περισσότεροι δεν αντιμετωπίζουμε για πρώτη φορά την ανέχεια. Η υποαπασχόληση, η ανεργία και η ετεροαπασχόληση αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της ζωής μας. Αιτία αποτελούν οι Κυβερνητικές πολιτικές της υποχρηματοδότησης και της παράδοσης της Τέχνης στην εμπορευματοποίηση που υπηρέτησαν πιστά όλες οι Κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εργαζόμαστε εντατικά με μια μορφή εργασίας που απαιτεί συνδυασμό πνευματικής και σωματικής δραστηριότητας, που απαιτεί αφιέρωση και σκληρά ωράρια. Άπειρες εργατοώρες για μελέτη, σχεδιασμό και εξάσκηση, που τις περισσότερες φορές είναι απλήρωτη. Οι δημιουργοί συχνά αναγκάζονται να εκποιήσουν περιουσιακά τους στοιχεία προκειμένου να υλοποιήσουν το έργο τους. Στην καλύτερη περίπτωση βρίσκουμε ένα εργοδότη, που τις περισσότερες φορές πληρώνει «μαύρα» για τη δουλειά μας. Αυτά συμβαίνουν όταν ο Πολιτισμός αφήνεται στα χέρια επιχειρηματιών που στόχο έχουν τα κέρδη τους.

Σήμερα, η Κυβέρνηση που συνεχίζει πιστά αυτή την πολιτική για τον Πολιτισμό που παρέλαβε από τους προηγούμενους, μας λέει ότι η επιβίωσή μας είναι ατομική μας ευθύνη. Μας λέει ότι δε μπορεί να μας βοηθήσει γιατί δουλεύουμε «μαύρα», ρίχνοντας σε εμάς τις δικές τους ευθύνες. Άραγε όταν οι εργοδότες μας το επιβάλουν εμείς έχουμε επιλογή; Μήπως εμείς φταίμε που όλα αυτά τα χρόνια οι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί που ελέγχουν τους εργοδότες έχουν διαλυθεί;

Μετά από δύο μήνες καραντίνας και ένα καλοκαίρι με πολλές ακυρώσεις και μέτρα απαγόρευσης της εργασίας μας, με τους περισσότερους να έχουν να δουλέψουν από το Φλεβάρη, η κατάσταση γίνεται τραγική. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, η Κυβέρνηση πέταξε στα σκουπίδια τις θυσίες που έκανε ο ελληνικός λαός στη διάρκεια της καραντίνας, για χάρη των κερδών των Ξενοδόχων και των αεροπορικών εταιρειών. Μπροστά στην επανεκκίνηση της οικονομίας και της ανάκαμψης των επιχειρηματικών κερδών, τα υγειονομικά πρωτόκολλα πήγαν περίπατο. Η ευθύνη της Κυβέρνησης που άνοιξε τα σύνορα χωρίς κανένα έλεγχο μεταφέρθηκε εύκολα στην ατομική στάση προφύλαξης. Θύμα αυτής της αντιφατικής πολιτικής ήταν και ο χώρος μας, με πληθώρα απαγορεύσεων και ακυρώσεων εκδηλώσεων, παραστάσεων και εκθέσεων, με ωράρια λειτουργίας που απαγορεύουν κάθε λειτουργία του χώρου της διασκέδασης, παρόλο που με αυστηρή τήρηση όλων των αναγκαίων υγειονομικών πρωτοκόλλων θα μπορούσαν να γίνουν με ασφάλεια παραστάσεις, εκδηλώσεις και εκθέσεις. Ζητάμε να οριστούν άμεσα υγειονομικά πρωτόκολλα για τους χώρους αυτούς.

Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι ο πιο δύσκολος που έχουμε ζήσει οι εργαζόμενοι του κλάδου έως τώρα. H Κυβερνητική απάντηση σε αυτή την εφιαλτική κατάσταση, είναι υποτυπώδη μέτρα για τους εργαζόμενους στον Πολιτισμό και τη διασκέδαση και αυτά μετά από τις πιο μαζικές κινητοποιήσεις Καλλιτεχνών που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες. Ενδιάμεσα σε όποια ελάχιστη στήριξη λάβαμε, μας τάιζαν κοροϊδία και υποσχέσεις.

Μόνη τους φροντίδα, να διαμορφώσουν την επόμενη μέρα στο χώρο μας, επιδοτώντας παραστάσεις με μηνιαίους μισθούς 300 με 500 ευρώ για τους συντελεστές, με απλήρωτες πρόβες και παραχώρηση όλων των πνευματικών και συγγενικών μας δικαιωμάτων ως προϋπόθεση της χρηματοδότησης. «Νίπτουν τας χείρας τους» για την κατάσταση που επικρατεί σε θέατρα, νυχτερινά μαγαζιά, καλλιτεχνικές σχολές και κινηματογραφικές αίθουσες, κάτι που αντικειμενικά ευνοεί τους μεγάλους κάθε χώρου και θα έχει σαν αποτέλεσμα το μαζικό κλείσιμο μικρών χώρων. Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή τα λόγια και οι υποσχέσεις είναι περιττά.

Παλεύουμε να μην πληρώσουμε εμείς και αυτή τη κρίση. Ζητάμε από την Κυβέρνηση να εξασφαλίσει την επιβίωση όλων των εργαζομένων στο Θέαμα – Ακρόαμα που έχουν εγγραφεί στο ΕΡΓΑΝΗ από 1/1/2019 ως σήμερα, καθώς και όλων των καλλιτεχνών και δημιουργών (αυτοαπασχολούμενων χωρίς προσωπικό) παρέχοντας:

• Μηνιαίο επίδομα 534€ με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και επιδότηση ενοικίου για όσο η πανδημία επηρεάζει τη δουλειά μας. Να δίνεται το μηνιαίο επίδομα και σε περιπτώσεις εργαζομένων με λίγες ώρες ή οι αμοιβές που παίρνουν να αφαιρούνται από το επίδομα (ωδεία, συναυλίες, νυχτερινά κέντρα).

• Αναστολή πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών σε εφορία, τράπεζες και ΔΕΚΟ, με σχέδιο σταδιακής αποπληρωμής μετά τη λήξη των συνεπειών της πανδημίας στο επάγγελμά μας.

• Ασφαλιστική ικανότητα για όλους.

• Μείωση για το 2020, στα 25 των αναγκαίων ενσήμων για να ενταχθούν οι καλλιτέχνες στο επίδομα ανεργίας.

• Απαγόρευση διακοπής ρεύματος, εξώσεων και πλειστηριασμών κατοικιών.

• Χρονική επέκταση του επιδόματος ανεργίας για τους ανέργους που η επιδότησή τους έληξε στο διάστημα από 15/2/2020 μέχρι σήμερα.

• Επιδότηση όλων των μακροχρόνια ανέργων του κλάδου.

• Εξασφάλιση πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων στην αναπαραγωγή του ψηφιακού υλικού σε διαδίκτυο και αλλού.

• Για τις ειδικότητες που δεν υπάρχει κωδικός επαγγέλματος στον ΕΦΚΑ να επιδοτηθούν οι εργαζόμενοι της ειδικότητας με βεβαίωση από επαγγελματικό Σωματείο, ή Συλλογικό Φορέα.

• Κατάργηση του φόρου επιτηδεύματος και ΦΠΑ στο Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.

• Δωρεάν τεστ COVID-19 με κρατική ευθύνη σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου που ξεκινούν δουλειά.

• Πλήρη αποζημίωση των εργαζομένων σε εκδηλώσεις που είχαν προγραμματιστεί και ακυρώθηκαν.

• Αγορές και αναθέσεις έργων εικαστικών τεχνών και καλλιτεχνικών υπηρεσιών των επαγγελματιών του Θεάματος – Ακροάματος, σύμφωνα με την εξαγγελία της Υπουργού Πολιτισμού, που να απευθύνονται υποχρεωτικά σε – φυσικά πρόσωπα – ζώντες καλλιτέχνες (για τους εικαστικούς μέλη του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος) με ανοιχτή πρόσκληση ενδιαφέροντος ή με Πανελλήνιους Καλλιτεχνικούς Διαγωνισμούς.

• Κατάργηση της κυβερνητικής απόφασης «έξωσης» των τεχνών από το Λύκειο. Κάλυψη όλων των πραγματικών «κενών» της δημόσιας εκπαίδευσης με μόνιμους εκπαιδευτικούς καλλιτέχνες. Κανένα σχολείο χωρίς τέχνη και καλλιτέχνες εκπαιδευτικούς. Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

Κλιμακώνουμε δίνοντας ένα δυναμικό «παρόν» την Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου

και ώρα 18 : 00 (συγκέντρωση για την Αθήνα στα Προπύλαια στην Πανεπιστημίου).

Ημέρα αγώνα των καλλιτεχνών δημιουργών και όλων των εργαζόμενων

στο Θέαμα – Ακρόαμα.

Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος

Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος

Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος

Παραρτήματα του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου σε Ζάκυνθο, Κρήτη, Θεσσαλονίκη, Λάρισα – Τρίκαλα – Χαλκίδα

Σωματείο Μουσικών Δυτικής Ελλάδας

Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα Ακρόαμα

Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών

Ένωση Τραγουδιστών Ελλάδος

Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου

Σωματείο Εργαζομένων Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα, την Ψυχαγωγία και τον Πολιτισμό

Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού

Ένωση Λυρικών Πρωταγωνιστών Ελλάδας

Σωματείο Καθηγητών Χορού

Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 24/7/2020 στο Υπουργείο Πολιτισμού, συνάντηση του νέου Προεδρείου του ΣΕΗ με την Υπουργό Πολιτισμού. Στην συνάντηση συμμετείχαν ο Πρόεδρος Σπύρος Μπιμπίλας, ο Γενικός Γραμματέας Άρης Λάσκος, η Γραμματέας Θεάτρου Μάνια Παπαδημητρίου και η Ταμίας Τέτα Κωνσταντά. Από το ΥΠΠΟ, εκτός της Υπουργού κ. Λίνα Μενδώνη, συμμετείχαν επίσης η σύμβουλος επικοινωνίας κ. Άννα Παναγιωταρέα και ο διευθυντής του γραφείου της Υπουργού, κ. Κωνσταντίνος Πλατίτσας.

         Στα πλαίσια της συνάντησης, τα μέλη του ΣΕΗ εξέφρασαν την αγωνία τους για το μέλλον του κλάδου και περιέγραψαν εκ νέου το κρίσιμο σημείο στο οποίο αυτός βρίσκεται. Από μεριάς του Υπουργείου τέθηκε το ζήτημα της μη αρμοδιότητάς του για όλα τα θέματα (ενώ συναρμόδια είναι – ανάλογα – τα Υπουργεία Εργασίας, Οικονομίας, Παιδείας) και των προβλημάτων που έχουν διαμορφωθεί δεκαετίες τώρα, ενώ επισημάνθηκε ότι η διαμορφωθείσα κατάσταση με τόσες εταιρείες, παραστάσεις, θεατρικές αίθουσες είναι μη βιώσιμη. Από μεριάς μας, εξηγήθηκε για μια ακόμη φορά, πως ειδικά από την κατάρρευση των συλλογικών συμβάσεων και έπειτα, οι εργασιακές συνθήκες των ηθοποιών εκτραχύνθηκαν και η «ελεύθερη» αγορά είναι που επέβαλε τελικά όλες αυτές τις παθογένειες. Η πανδημία ήταν απλώς ο καταλύτης που γνωστοποίησε σε όλη την κοινωνία αυτές τις δυσμενείς συνθήκες.

Η συνάντηση κράτησε περισσότερο από μία ώρα και συζητήθηκαν τα παρακάτω θέματα:

1. Συλλογικές συμβάσεις: Ζητήθηκε συγκεκριμένη απάντηση στο γιατί κατά την επίσκεψή της σε πρόβα παραγωγής του Εθνικού, η Υπουργός υποστήριξε ότι τα μνημόνια δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους συμβάσεις και ως εκ τούτου δεν θεωρούνται ενδεδειγμένη λύση. Μετά από εκτενή συζήτηση, η Υπουργός παραδέχτηκε ότι το ζήτημα αυτό δεν το κατέχει. Υποσχέθηκε ότι, όταν μιλήσουμε με το Υπουργείο Εργασίας, θα μας στηρίξει ηθικά, αφού δεν μπορεί θεσμικά ως Υπουργείο Πολιτισμού. Επ’ αυτού, επισημάνθηκε από μεριάς μας, ότι και το Υπουργείο Πολιτισμού μπορεί να βελτιώσει άμεσα τις εργασιακές συνθήκες, και συγκεκριμένα μέσω των ποσών των επιχορηγήσεων (βλ. παρακάτω)

2. Αποζημίωση ειδικού σκοπού (800 € σε ηθοποιούς): Σύμφωνα με την Υπουργό, για τις νέες κατηγορίες Κ και Λ, το ΕΡΓΑΝΗ έχει υπολογίσει περίπου 24000 δικαιούχους και μέχρι τώρα έχουν αιτηθεί μόνο 2000 καλλιτέχνες. Σύμφωνα με την Υπουργό, κριτήριο για την ένταξη στην κατηγορία αυτή είναι τα 2024 ευρώ εισόδημα από καλλιτεχνική δραστηριότητα (ως κατώτατο όριο). Εξηγήσαμε ότι το σύστημα παρουσιάζει εκτεταμένα προβλήματα, ειδικά στην κατηγορία Λ (όπως ενημερωνόμαστε διαρκώς, ακόμα και από καλλιτέχνες άλλων ειδικοτήτων) και ότι πάρα πολλοί συνάδελφοι που θεωρητικά εμπίπτουν, απορρίπτονται. Συμφωνήθηκε να γίνει άμεση συνάντηση του ΣΕΗ με το Υπουργείο Εργασίας για επίλυση αυτών των προβλημάτων, ενώ η Υπουργός ενημέρωσε πως το σύστημα παραμένει κατά παράταση ανοικτό έως και τις 31/7/2020. Στην επισήμανσή μας ότι και πάλι το χρονικό περιθώριο είναι μικρό, ανέλαβε να δώσει εκ νέου παράταση για τις αιτήσεις μέχρι 10/8/2020. Επισημάναμε, τέλος, την επιτακτική ανάγκη για παράλληλη δέσμευση του Υπουργείου για τη στήριξη των καλλιτεχνών στην ενδεχόμενη συνέχιση της δυσμενούς συνθήκης που βιώνουμε.

3. Επιχορηγήσεις – Εργασιακές συνθήκες στο ελεύθερο θέατρο: α) Υπήρξε δέσμευση ότι όποιος φορέας επιχορηγείται, θα αναλαμβάνει την υποχρέωση να παρέχει μισθό και ασφάλιση στους ηθοποιούς για μίνιμουμ διάστημα προβών. Το χρόνιο πρόβλημα της απλήρωτης και αδήλωτης πρόβας θα λήξει και η πρόβα θα αναγνωριστεί ως εργασία. β) Αναφέρθηκε από το Υπουργείο, ότι μέσω της πρόσκλησης ενδιαφέροντος για ιδιώτες παραγωγούς (επιχορηγήσεις 12 και 16 χιλιάδων ευρώ), απαιτήθηκε για πρώτη φορά η κατάθεση συμβάσεων εργασίας και συμφωνητικών εργαζόμενων – εργοδοτών για την έγκριση ποσού. Επισημάναμε πως τα ποσά αυτά, μαζί με το κόστος κινηματογράφησης και τα μειωμένα αναμενόμενα έσοδα, σημαίνουν πενιχρούς μισθούς και πως σε κάθε περίπτωση, η θεατρική πραγματικότητα στην Ελλάδα αποτελείται επί το πλείστον από μικρούς παραγωγούς και θιάσους, που δεν εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, ούτε έχουν ίδια κεφάλαια για να συμπληρώσουν την όποια επιδότηση. γ) Υπήρξε επίσης δέσμευση ότι για την επόμενη χρονιά θα γίνει προσπάθεια να διατηρηθεί το ύψος των επιχορηγήσεων στο φετινό (2 εκατομμύρια ευρώ) ή τουλάχιστον να αυξηθεί από το 1 εκατομμύριο που δίνεται συνήθως. Επισημάναμε ότι το σύστημα των επιχορηγήσεων θέλει επανεξέταση και αναμόρφωση, καθώς η λογική «λίγα σε πολλούς» δεν αποδίδει, όχι μόνο σε εργατικό επίπεδο, αλλά και σε καλλιτεχνικό. Ζητήσαμε να απαιτείται η εξασφάλιση υγιών εργασιακών σχέσεων σε κάθε επιχορηγούμενο σχήμα.

4. ΑΚΡΟΠΟΛ: Αναφέρθηκαν οι ενστάσεις μας για τον ψηφισμένο – πλέον – νόμο. Η Υπουργός, αφού υποστήριξε εκ νέου την ανάγκη δημιουργίας του νέου φορέα, ξεκαθάρισε ότι το Ν.Π.Ι.Δ. Ακροπόλ σε καμία περίπτωση δεν θα υποκαταστήσει το ΥΠΠΟ σε κάποια αρμοδιότητά του. Ανέφερε πως έχει καθαρά διακριτό ρόλο και θα εξασφαλίζει χρηματοδοτήσεις – υποτροφίες κ.λ.π. κυρίως από Ευρωπαϊκά Προγράμματα, εντελώς ανεξάρτητα από τις δράσεις και τις υποχρεώσεις του ΥΠΠΟΑ σχετικά με τον Σύγχρονο Πολιτισμό. Στο ερώτημα γιατί δεν κληθήκαμε στην Βουλή κατά την διαβούλευση, μας απάντησε ότι αυτό ήταν αρμοδιότητα της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων και των αρμόδιων βουλευτών.

5. Έναρξη λειτουργίας χειμερινών θεάτρων και υγειονομικό πρωτόκολλο: Επισημάναμε εκ νέου πως η προετοιμασία των καλλιτεχνικών παραγωγών απαιτεί δίμηνη τουλάχιστον προετοιμασία και πως η καθυστέρηση δυσχεραίνει ανυπέρβλητα τον όποιον προγραμματισμό. Από το Υπουργείο μας ενημέρωσαν πως, δυστυχώς, δεν μπορούν να ανακοινώσουν ακόμη τίποτα επ’ αυτού – ούτε για την επιτρεπόμενη πληρότητα -, καθώς όλα εξαρτώνται από το Υπουργείο Υγείας, τις υγειονομικές επιτροπές και την πορεία της πανδημίας.

6. Ισοτίμηση καλλιτεχνικών πτυχίων: Παρουσιάστηκε στο Υπουργείο εκ νέου το ζήτημα της προσφυγής εναντίον της ΚΥΑ στο ΣτΕ και επαγωγικά μιλήσαμε για το ζήτημα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Από το Υπουργείο δήλωσαν πως ήδη γνωρίζουν και αναγνωρίζουν το μακροχρόνιο πρόβλημα. Ευθαρσώς δηλώθηκε ότι κάθε προσπάθεια του παρελθόντος να γίνει ανωτατοποίηση των καλλιτεχνικών σπουδών, έβρισκε τη σθεναρή αντίδραση των Πανεπιστημιακών και εκεί ο εκάστοτε υπουργός Παιδείας έκανε πίσω. Ωστόσο, εισακούστηκε με ενδιαφέρον η πρόταση του Γεν. Γραμματέα να δημιουργηθεί Πανεπιστημιακή βαθμίδα παραστατικών τεχνών «κατ’ εξαίρεση» στο πρότυπο της Α.Σ.Κ.Τ. με εισαγωγικές εξετάσεις εκτός πανελληνίων. Επίσης μας ενημέρωσαν ότι, μετά από απευθείας επικοινωνία με την Υπουργό Παιδείας, συστήνεται ήδη επιτροπή από τα δύο υπουργεία (Πολιτισμού και Παιδείας) με σκοπό να βρεθεί συνολική και οριστική λύση για το χρόνιο πρόβλημα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, στην οποία ζητήσαμε και συμφωνήθηκε να συμμετέχουμε.

7. ΔΗΠΕΘΕ: Θέσαμε το κρίσιμο θέμα της υποκατάστασης των επαγγελματικών θεατρικών παραγωγών από ερασιτεχνικές (συνήθως από πολιτιστικούς συλλόγους), φαινόμενο που τα τελευταία χρόνια έχει χαρακτηριστικά αθέμιτου ανταγωνισμού. Από το Υπουργείο, λόγω δήλωσης μη αρμοδιότητας εμπλοκής  του Υπουργείου και τους όρους της ελεύθερης αγοράς. Μετά από επιμονή στο ζήτημα, έγινε ευθεία παραπομπή στους καλλιτεχνικούς διευθυντές, όπως και με δήμους – περιφέρειες για επίλυση των σχετικών θεμάτων.

8. Συζητήθηκε επίσης η δυνατότητα παράτασης της επιχορήγησης του ΥΠΠΟ προς το ΣΕΗ για την επαναφορά της πολιτιστικής δράσης για την Ημέρα του Ηθοποιού λόγω πανδημίας, καθώς και έκτακτη επιδότηση για την έκδοση του ετήσιου ημερολογίου του ΤΑΣΕΗ.

Στο κλείσιμο της πρώτης συνάντησης, από το Υπουργείο σημειώθηκε πως θα ακολουθήσουν επόμενες συναντήσεις με την Διοίκηση του Σωματείου, ενώ ζητήθηκε να γίνει (εκ νέου) αποστολή όλων των αιτημάτων – ζητημάτων του κλάδου και των προτάσεών μας, προκειμένου να κατηγοριοποιηθούν από τον ΓΓ Σύγχρονου Πολιτισμού και σταδιακά, με ομάδες εργασίας, να αρχίσουν να επεξεργάζονται.

Ο Πρόεδρος                                                                                       Ο Γεν. Γραμματέας

Σπύρος Μπιμπίλας                                                                            Άρης Λάσκος

Με έκπληξη και απογοήτευση διαβάσαμε την ανακοίνωση της Κοσμητείας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ, η οποία στηρίζει την προσφυγή του ΠΕΣΥΘ κατά της ΚΥΑ ισοτίμησης των διπλωμάτων των ηθοποιών, επειδή δήθεν αυτή η ισοτίμηση προσβάλλει τα δικαιώματα των αποφοίτων των τμημάτων Θεατρολογίας.

Ξεκαθαρίζουμε ότι η εν λόγω Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ Β’ 3196/2-8-2018) δεν αφορά γενικά τη διαβάθμιση των σπουδών, αλλά την ισοτίμηση των διπλωμάτων δραματικών σχολών όσων αποφοίτων δεν είχαν προλάβει να τα ισοτιμήσουν με πτυχία ΤΕΙ μέχρι το 2003. Θυμίζουμε, για μια ακόμη φορά, πως το όργανο που παρείχε αυτήν την ισοτίμηση (ΙΤΕ) έκλεισε το 2003. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρχουν απόφοιτοι δύο ταχυτήτων, ακόμα και της ίδιας χρονιάς, κάποιοι εκ των οποίων είχαν ισοτιμημένα με ΤΕΙ πτυχία και κάποιοι όχι. Αυτή την αντισυνταγματική ανισονομία αποκατέστησε ο νόμος του 2017. Από το 2003 όμως και έπειτα, τα διπλώματα των ηθοποιών παραμένουν αδιαβάθμητα και «ισοδυναμούν» με Απολυτήριο Λυκείου, καθώς νόμος του 2001 έδωσε στα ΤΕΙ περιθώριο μέχρι το 2003 για να αλλάξουν το πρόγραμμα σπουδών τους ώστε να μετατραπούν σε ΑΤΕΙ.

Η ανακοίνωση της Κοσμητείας λοιπόν είναι ανακριβής, βασίζεται σε αναληθή στοιχεία και αποβλέπει καταφανώς στη δημιουργία ψευδών εντυπώσεων.

Είναι ιδιαίτερα λυπηρό σε μια δημοκρατική κοινωνία, που ομολογουμένως δοκιμάζεται από χρόνια οικονομική κρίση, ένας κλάδος εργαζομένων να στρέφεται ανθρωποφαγικά εναντίον ενός άλλου, κινούμενος μόνο από κοινωνικό αυτοματισμό. Το δίκαιο αίτημα αναγνώρισης του τίτλου σπουδών των αδειοδοτημένων και εγκεκριμένων από το ΥΠΠΟ δραματικών σχολών, για κανέναν λόγο δεν στρέφεται εναντίον άλλων εργαζόμενων, πολλώ δε μάλλον δεν συνιστά περιορισμό των δικαιωμάτων τους.

Για τον κλάδο μας, ένα μικρό μόνο μέρος του ζητήματος είναι τελικά το αν θα μπορούν απόφοιτοι δραματικών σχολών να διδάξουν στην εκπαίδευση. Άλλωστε για να γίνει αυτό, απαιτείται, πέραν του καλλιτεχνικού πτυχίου, οπωσδήποτε και παιδαγωγική επάρκεια. Η μη αναγνώριση των διπλωμάτων μας σημαίνει, κυρίως, ότι, επειδή ακριβώς ισοδυναμούν με απολυτήριο Λυκείου, οι ηθοποιοί δεν μπορούμε να κάνουμε μεταπτυχιακά στην ειδικότητά μας, ότι όσοι είμαστε κάτοχοι master ή PhD ξένων πανεπιστημίων (που μας δέχτηκαν είτε λόγω παράλληλης κατοχής πτυχίου άλλου γνωστικού αντικειμένου, είτε αναγνωρίζοντας τη χαώδη ελληνική πραγματικότητα), όταν επιστρέφουμε στην Ελλάδα, αυτά δεν αναγνωρίζονται, ότι στον ΟΑΕΔ επιδοτούμαστε αναλογικά λιγότερο, ότι εν τέλει οι εργασιακές μας απολαβές είναι μειωμένες. Ας σημειωθεί επιπλέον ότι, εκτός από τους ηθοποιούς, αυτό συμπαρασύρει και τους σκηνοθέτες, τους κινηματογραφιστές, τους χορευτές, τους χορογράφους, κλπ, όλους δηλαδή τους καλλιτέχνες των Παραστατικών Τεχνών που έχουν αδιαβάθμητους τίτλους σπουδών. Στη ζυγαριά, συνεπώς, μπαίνει από τη μια το μικρό πιθανό όφελος του κλάδου των θεατρολόγων, κι από την άλλη η ολέθρια απαξίωση και υποβάθμιση ενός πλήθους άλλων κλάδων!

Καταγγέλλουμε, λοιπόν, τη στάση της Κοσμητείας ως συντεχνιακή και άδικη, αφού, περιέργως πως, απαιτεί από έναν κλάδο να μην αιτηθεί αναγνώριση και διαβάθμιση των προσόντων του και να συναποδεχτεί τον παραλογισμό οι τριετείς πρακτικές σπουδές της Θεατρικής Τέχνης να ισοδυναμούν με προσόντα ανειδίκευτου εργάτη, μόνο και μόνο για να μην κινδυνεύσουν οι προσλήψεις ενός άλλου κλάδου στην εκπαίδευση.

Καλούμε την Κοσμητεία, και επ’ ευκαιρία και τον ΠΕΣΥΘ, που πρώτος προσέφυγε εναντίον της συγκεκριμένης ΚΥΑ, να σταθούν δίπλα μας στο πάγιο και δίκαιο αίτημα δημιουργίας ανώτατης βαθμίδας σπουδών στις Παραστατικές Τέχνες στα πρότυπα της Σχολής Καλών Τεχνών και να εγκαταλείψουν την σθεναρή και μακροχρόνια αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια. Πρέπει να σημειωθεί, ότι οι όποιες αντίστοιχες υπάρχουσες πανεπιστημιακές δομές δέχονται φοιτητές μόνο μέσω των Πανελλήνιων εξετάσεων, γεγονός που δεν συνάδει με καλλιτεχνικές διαδικασίες.

Η κατάσταση αυτή, που δημιουργήθηκε με ευθύνη όλων των Κυβερνήσεων, εναντιώνεται τελικά στο ίδιο το πολίτευμά μας και την ισονομία. Το ίδιο το ΥΠΠΟ αναγνωρίζει τις δραματικές σχολές, διότι η πρακτική διδασκαλία της θεατρικής τέχνης μόνον εκεί προσφέρεται. Δεν συγκρούονται λοιπόν τα δικαιώματα των ηθοποιών και των αποφοίτων θεατρικών σπουδών. Έχουμε δικαίωμα, εφόσον με κρατική σφραγίδα λάβαμε πρακτική θεατρική εκπαίδευση και τιτλοφορούμαστε ηθοποιοί, να αναγνωριζόμαστε ως τέτοιοι, τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας. Έχουμε δικαίωμα να διευρύνουμε κι εμείς τους ορίζοντές μας, να παρακολουθήσουμε μεταπτυχιακά, να εξελιχθούμε πάνω σε αυτό που σπουδάσαμε.

Γιατί, τελικά, αυτή η κατάσταση δεν υποτιμά απλώς έναν κλάδο, αλλά τον ίδιο τον Θεατρικό Πολιτισμό, αφού δεν αναγνωρίζει την πρακτική εκπαίδευση ως βασικό γενεσιουργό στοιχείο του θεάτρου.

Χωρίς θεατρική πράξη, ο «περί θεάτρου λόγος» στερείται νοήματος.

ΓΙΑ το ΔΣ του ΣΕΗ

Ο Πρόεδρος  Σπύρος Μπιμπίλας

Ο Γεν. Γραμματέας  Άρης Λάσκος

Καταρχάς, εκφράζουμε την διαμαρτυρία μας για το ότι το ΣΕΗ, το πλέον ιστορικό σωματείο του Πολιτισμού, δεν κλήθηκε στην συζήτηση αρμόδιων φορέων στην Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων για να καταθέσει την εισήγησή του για το νομοσχέδιο αυτό.

Σχετικά με το νομοσχέδιο τώρα:

Είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι για τον σκοπό ίδρυσης και λειτουργίας του ΑΚΡΟΠΟΛ. Διαπιστώνουμε ως κεντρική στόχευση την υποχρέωση ο καλλιτέχνης/ δημιουργός να περιβληθεί και ρόλο παραγωγού/manager/leader/curator του εαυτού του. Με το πρόσχημα των προβλημάτων που μέχρι στιγμής παρατηρούνται στην εκτέλεση παραγωγής και διασύνδεση των καλλιτεχνικών παραγωγών, το ΑΚΡΟΠΟΛ, αντί να συσταθεί ως φορέας που θα διευκολύνει αυτές τις διαδικασίες ή θα αξιοποιεί επιστήμονες της πολιτιστικής διαχείρισης, συστήνεται ως ένα άλλου τύπου Δημόσιο ΙΕΚ που θα επιμορφώνει με σεμινάρια και εργαστήρια καλλιτέχνες για να αποκτήσουν διοικητική εμπειρία.

Ζήτημα όμως γεννάται και με αυτήν την παρεχόμενη «εκπαίδευση». Την στιγμή που η καλλιτεχνική εκπαίδευση στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζεται και παραμένει αδιαβάθμητη (στερώντας την δυνατότητα από τους καλλιτέχνες να κάνουν ακόμα και μεταπτυχιακές σπουδές), το ΑΚΡΟΠΟΛ, αφού σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση θεωρεί ότι οι καλλιτέχνες υστερούν σε διοικητικές γνώσεις, παγιώνει την αντίληψη για ιδιωτική εκπαίδευση και μάλιστα σε άτυπη μορφή: σεμινάρια, επιμορφώσεις, ανούσιοι τίτλοι σπουδών.

Από τους σκοπούς του κιόλας φαίνεται, ότι σταδιακά το ΑΚΡΟΠΟΛ θα υποκαταστήσει σε αρμοδιότητες το Υπουργείο Πολιτισμού, κάτι που μας βρίσκει κάθετα αντίθετους. Ανάμεσά τους προβλέπονται η διάθεση εργαλείων για εξεύρεση πόρων, η χρηματοδότηση ή και επιδότηση παραγωγών και η χορήγηση υποτροφιών. Δεν κατανοούμε γιατί είναι επιτακτικής ανάγκης η δημιουργία ενός νέου φορέα με αυτές τις αρμοδιότητες, τη στιγμή που το Υπουργείο Πολιτισμού ήδη διαθέτει και τους υπαλλήλους, αλλά και τις σχετικές δομές και επιτροπές (πολλές εκ των οποίων μάλιστα λειτουργούν αμισθί σε αντίθεση με το αμειβόμενο ΔΣ του ΑΚΡΟΠΟΛ). Σημείο που μας ανησυχεί ιδιαίτερα, είναι και η αναφορά των πόρων του ΑΚΡΟΠΟΛ, στους οποίους περιλαμβάνονται και ίδιος ο τακτικός προϋπολογισμός του ΥΠΠΟ (που αυτόματα σημαίνει και την μείωση του δικού του, επιβεβαιώνοντας την ανησυχία μας για εκχώρηση αρμοδιοτήτων του ΥΠΠΟ σε ένα ΝΠΙΔ) και σχεδόν όλες οι πηγές χρηματοδότησης του ΥΠΠΟ.

Πολλώ δε μάλλον, όταν έχει επιλεγεί ένα σχεδόν αποκλειστικά προσωποπαγές σχήμα Διοίκησης, με έναν καλλιτεχνικό διευθυντή και ένα εξαιρετικά μικρό διοικητικό Συμβούλιο. Δεν προβλέπεται οικονομικός και διοικητικός διευθυντής για έναν φορέα τέτοιου μεγέθους, (κάτι που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους εποπτευόμενους φορείς και ενέχει κινδύνους για το δημόσιο συμφέρον), ενώ στον Διευθυντή δίνονται υπερεξουσίες. Δημιουργείται δηλαδή μια συγκεντρωτική δομή, που θα χαράσσει μια προσωπικής σύλληψης πολιτιστική πολιτική. Πώς θα επιλέγουν ο Διευθυντής και το ΔΣ την χρηματοδότηση των μελών του ΑΚΡΟΠΟΛ; Με ποια κριτήρια; Γιατί έχουν αποκλειστεί εκπρόσωποι των οικείων φορέων (Σωματείων και Επιμελητηρίων) από τον σχεδιασμό της διοίκησης του νέου φορέα, όπως συμβαίνει σε άλλα διοικητικά συμβούλια (πχ. Εθνικό Θέατρο, ΚΘΒΕ); Ταυτόχρονα, στο σχέδιο νόμου δεν δίνεται βάρος στα καλλιτεχνικά εχέγγυα των προσώπων που θα επιλεγούν. Πολύ πιθανά δηλαδή ο νέος φορέας θα διοικείται από ανθρώπους που δεν έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενο και τον σκοπό του ΑΚΡΟΠΟΛ. Μάλιστα, παρά τα επίπονα διδάγματα παλαιότερων ετών κι ενώ θεωρητικά ο Διευθυντής θα επιλέγεται από πρόσκληση, υπάρχει ρύθμιση που ορίζει ότι ο πρώτος Διευθυντής θα διοριστεί απευθείας από το Υπουργείο για 2 χρόνια.

Παράλληλα, δεν είναι σαφής ο τρόπος παραχώρησης των κτιριακών εγκαταστάσεων (πρόκειται για ενοικίαση;). Ενώ δηλαδή αναντίρρητο πρόβλημα των καλλιτεχνών είναι η ανεπάρκεια ή/και το υψηλό κόστος χώρων πρόβας και δημιουργίας, ο νέος φορέας δεν ορίζει επακριβώς πώς θα λειτουργεί. Δεν επιλέγεται η δωρεάν παραχώρηση των χώρων του για εκδηλώσεις των συναφών σωματείων ή για πρόβες καλλιτεχνών (πρακτική που πιλοτικά είχε ξεκινήσει και στον ΟΜΜΑ και δυστυχώς εγκαταλείφθηκε). Ιδιαίτερα θολό παραμένει και το θέμα των residencies. Θα είναι το ΑΚΡΟΠΟΛ ο χώρος αυτών ή θα είναι ένας φορέας που απλά θα πληροφορεί για την ύπαρξή τους;

Ασάφεια (δημιουργική;) επίσης διαπιστώνουμε και για τις προσφερόμενες χρηματοδοτήσεις και υποτροφίες, καθώς στην έκθεση του ΓΛΚ δεν υπάρχει πρόβλεψη για το ύψος του κονδυλίου. Μιλάμε πάλι για αναιμικές επιχορηγήσεις – όπως το πρόσφατο ΦΕΚ με 12 και 16.000 ευρώ για θεατρικές παραγωγές 2-6 ατόμων – που σε καμία περίπτωση δεν θα διασφαλίζουν αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις και επιτείνουν την εργασιακή ανασφάλεια; Σε κάθε περίπτωση, με ποια κριτήρια θα δίνονται; Θα καταργηθούν οι σχετικές Επιτροπές του Υπουργείου; Κι αν γίνει αυτό, πώς διασφαλίζεται η γνωσιακή και ουσιαστική σχέση του ΔΣ με τα επιχορηγούμενα σχήματα;

Ειδικότερα για το θέατρο και τους ηθοποιούς, αντιλαμβανόμαστε ότι το ΑΚΡΟΠΟΛ δεν τους εντάσσει στις προτεραιότητές του και η στόχευση είναι κυρίως στα εικαστικά και τα νέα μέσα. Μας προβληματίζει το ότι εξαγγέλλεται μια νέα ψηφιακή βιβλιοθήκη, ενώ το αρχείο της βιβλιοθήκης του Θεατρικού Μουσείου αραχνιάζει σε κάποια αποθήκη της ΕΡΤ και το διαχρονικό ζήτημα του Θεατρικού Μουσείου χρονίζει και δεν έχει ΑΚΟΜΑ λυθεί!

*** Επ’ ευκαιρίας, πάνω στο ίδιο θέμα ζητάμε εκ νέου από το ΥΠΠΟΑ την φροντίδα για την άμεση επαναλειτουργία του, εκφράζοντας και την απορία γιατί κάποιος εκπρόσωπός του δεν βρέθηκε επίσης ανάμεσα στους συνομιλητές της διαβούλευσης, αν και όπως πληροφορηθήκαμε, κάτι τέτοιο είχε ζητηθεί.***

Κλείνοντας τις παρατηρήσεις μας, στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται μεταξύ άλλων «η συμμετοχή του κοινού στο σχεδιασμό πολιτιστικών δραστηριοτήτων και τη δημιουργία καλλιτεχνικού και δημιουργικού περιεχομένου», κάτι που γενικόλογο καθώς είναι, εγκυμονεί ενδεχομένως κινδύνους για λογοδοσία του καλλιτεχνικού έργου στο κοινό του, καθώς και εξάρτησή του από αυτό, με απρόβλεπτες συνέπειες.

ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΑ

Κατόπιν όλων αυτών,

και ενώ αναγνωρίζουμε ως επιτακτική την ευκαιρία αξιοποίησης ευρωπαϊκών κονδυλίων, που έχουν μείνει επί σειρά ετών ανεκμετάλλευτα, και την ενίσχυση των καλλιτεχνών κάθε ειδικότητας (ατομικά ή σε ομάδες) στο ίδιο τους το καλλιτεχνικό τους έργο και δευτερευόντως – και μόνο προαιρετικά – στον οικονομικό και γνωσιακό τομέα της δημιουργίας και προβολής του,

θεωρούμε το παρόν νομοσχέδιο ηθελημένα ασαφές και επικίνδυνο ως προς τα οριζόμενά του και σε λάθος στόχευση ως προς τον σκοπό σύστασης του νέου Φορέα. Υπάρχουν ζητήματα διαφάνειας, λειτουργίας και, κυρίως, αντίληψης του Πολιτισμού.

Δεν είμαστε σύμφωνοι στην οικονομική αντιμετώπιση του πολιτιστικού αγαθού ως εμπορεύματος και δεν θεωρούμε πως η στήριξη των καλλιτεχνών επέρχεται από την θεσμοθέτηση του δίπτυχου καλλιτέχνης – manager.

Δεν πιστεύουμε ότι για την απαξίωση του Πολιτισμού είναι υπεύθυνοι οι καλλιτέχνες και οι «ελλιπείς διοικητικές τους ικανότητες».

Ως εκ τούτου, ζητούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου και την εκ του μηδενός συζήτηση με τους οικείους φορείς και Σωματεία.

Για το ΔΣ του ΣΕΗ

Ο Πρόεδρος Σπύρος Μπιμπίλας

Ο Γεν. Γραμματέας Άρης Λάσκος

ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ:

Την Παρασκευή 10/7/2020, τα εκλεγμένα μέλη της Εξελεγκτικής Επιτροπής του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, συνήλθαν σε συνεδρίαση στα γραφεία του Σωματείου, Κάνιγγος 33, και συγκροτήθηκαν σε σώμα. Κατόπιν μυστικής ψηφοφορίας, εξελέγησαν στις κάτωθι θέσεις οι εξής:

Προϊσταμένη: Ελένη Ευθυμίου

Γραμματέας: Ελένη Φιλιούση

Υπεύθυνη Μητρώου: Κλεοπάτρα Ροντήρη

Μέλη: Μάνος Βαβαδάκης, Κατερίνα Βακαλοπούλου, Αριάδνη Μιχαηλάρη, Βιβή Τάγαρη

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΗΤΡΩΟΥ:

Την Τρίτη 14/7/2020, κατά την διάρκεια του 2ου ΔΣ του ΣΕΗ, κατόπιν προτάσεων των παρατάξεων που συμμετέχουν στο ΔΣ, συστάθηκε η Επιτροπή Μητρώου με τα εξής μέλη:

Δημήτρης Αντωνιάδης

Τέτα Κωνταντά

Άρης Λάσκος

Κλεοπάτρα Ροντήρη (από την Εξελεγκτική Επιτροπή)

Ελένη Στεργίου

ΔΣ ΟΕΘ

Την Τρίτη 14/7, στα γραφεία του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών συνήλθε το 9μελές Συμβούλιο του Οργανισμού Εταιρικών Θιάσων (8 εκλεγμένοι και ένα αντεπιστέλλον μέλος του ΣΕΗ) με σκοπό την σύστασή του σε σώμα. Μετά από μυστική ψηφοφορία για την κατανομή αρμοδιοτήτων, προέκυψαν τα εξής αποτελέσματα:

Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Μάρκελλος

Αντιπρόεδρος: Αλέξανδρος Ζαχαρέας

Γεν. Γραμματέας: Τζένη Διαγούπη

Αναπληρώτρια Γεν. Γραμματέας: Μαρία Προϊστάκη

Ταμίας: Ηλιάνα Μαυρομάτη

Έφορος: Γιάννης Ματαράγκας

Αναπληρώτρια Έφορος: Κατερίνα Αναστασίου

Μέλος: Αλεξία Γαβρίλη

Ευχόμαστε σε όλους καλή και δημιουργική θητεία.